javahermarket

شاید این تصور پیش بیاید که همسران چنین زنانی می‌توانند با کوچک‌ترین اختلاف با پرداخت مهریه‌ای که حکم پول خرد مردان را دارد، همسر خود را طلاق دهند.

قانون در چنین مواردی مساله نحله را پیش بینی کرده است. نحله پولی است که دادگاه در زمانی که مرد قصد تقاضای طلاق همسرش را داشته باشد، تعیین می‌کند و مرد برای طلاق دادن همسر خود باید آن را به همسر خود بپردازد. تعیین این پول هم به عوامل مختلفی بستگی دارد که از جمله آنها می‌توان به شان خانوادگی زن، میزان تحصیلات او، مدت زمان زندگی مشترک، شغل همسر و... اشاره کرد.

فلسفه چنین مساله‌ای هم این است که زن به دلیل صداقت در پذیرش مهریه‌ای اندک، هنگام طلاق ضرر نکند و بتواند پشتوانه‌ای برای آینده خود داشته باشد.

البته قانون برای زنانی که پس از سال‌های طولانی زندگی از سوی همسران خود طلاق داده می‌شوند، پیش‌بینی بحث اجرت‌المثل را هم کرده است. اجرت‌المثل پولی است که به ازای سال‌های زندگی مشترک زن و بابت کارهایی که او در خانه همسر کرده (اعم از کارهای خانه، بزرگ کردن بچه‌ها، شیر دادن بچه‌ها و...) به وی پرداخت می‌کند البته پرداخت این پول در شرایطی محقق می‌شود که زن در دادگاه به این مساله اشاره نکند که بابت انجام چنین کارهایی توقع پول داشته است.

اجرت‌المثل هم تنها بابت زندگی مشترک تعلق می‌گیرد و اگر در زمان عقد طلاق رخ دهد، به زن اجرت‌المثل نمی‌رسد. کوتاه بودن مدت زمان زندگی مشترک هم از مواردی است که سبب می‌شود رقم اجرت‌المثل چندان چشمگیر نباشد و در چنین مواقعی است که بحث نحله مطرح می‌شود. برای نحله هم زن باید درخواست خود را به دادگاه ارائه و از دادگاه تقاضای تعیین نحله را مطرح کند.